Aile ve Evlilik

Türk Dil Kurumu’nun tanımına göre aile, evlilik ve kan bağına dayanan, karı, koca, çocuklar, kardeşler arasındaki ilişkilerin oluşturduğu toplum içindeki en küçük birliktir. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’nin 16. maddesinin 3. fıkrasına göre aile, toplumun doğal ve temel unsurudur, toplum ve devlet tarafından korunmaktadır. 1982 tarihli Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 41. maddesi 1. fıkrasına göre ise aile, Türk toplumunun temelidir ve eşler arasında eşitliğe dayanmaktadır.

Ailenin temelini evlilik kurumu oluşturmaktadır. Türk Dil Kurumu evliliği erkekle kadının, aile kurmak için yasaya uygun olarak birleşmesi olarak tanımlamaktadır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 12. maddesine göre evlenme çağına gelen erkek ve kadın, bu hakkın kullanılmasını düzenleyen ulusal yasalar uyarınca evlenme ve aile kurma hakkına sahiptir. Türk Medeni Kanunu’nun 185. maddesinin 1. fıkrasına göre evlenmeyle eşler arasında evlilik birliği kurulmuş olur.

Yakın geçmişte evlilik, temel amacı çocuk yetiştirmek olan, koca yönetimindeki bir iş ortaklığı olarak görülmekteydi (Öner, 2013). Günümüzde ise evliliğin sevme ve sevilme ihtiyacı, iki kişinin biyolojik, sosyal ve psikolojik gereksinim ve güdülerini doyurması, dünyaya yeni nesiller getirme, toplumda bir yer edinebilme, birlikte güven içinde olma ve korunma duygusu, dayanışma duygusunu hissetme, geleceğe güvenle bakabilme, birbirlerinden onur ve kıvanç duyabilme, cinsel yaşamın sağlıklı olarak düzenlenmesi gibi amaçları bulunmaktadır (Canel, 2012).

Evlenme akdinin kurulmasıyla eşler, evlenmeden önceki hukuki statülerinden farklı yeni bir hukuki statüye kavuşmaktadırlar; bu yeni statü, eşlere bir takım yeni haklar tanıdığı kadar bir takım yeni yükümlülükleri de beraberinde getirmektedir (Korkmaz, 2014). Türk Medeni Kanunu’nun 185. maddesine göre eşler, evlilik birliğinin mutluluğunu el birliğiyle sağlamak ve çocukların bakımına, eğitim ve gözetimine beraberce özen göstermekle yükümlüdürler ve eşler birlikte yaşamak, birbirine sadık kalmak ve yardımcı olmak zorundadırlar. Yine Türk Medeni Kanunu’nun 186. maddesine göre evlilik birliğini eşler beraberce yönetirler ve birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılırlar.

KAYNAKLAR

Canel, A.N. (2012). Evlilik ve Aile Hayatı. İstanbul: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Genel yayın; Aile Eğitimi serisi.

Korkmaz, Ç.Y. (2014). Evlilik Birliğinin Temelinden Sarsılması Nedeniyle Boşanma. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Özel Hukuk Anabilim Dalı Medeni Hukuk Bilim Dalı. Ankara.

Öner, D.Ş. (2013). Evli Bireylerin Evlilik Çatışması, Çatışma Çözüm Stilleri ve Evlilik Uyumlarının İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Aile Eğitimi ve Danışmanlığı Anabilim Dalı. İzmir.