Şiddet Döngüsü

Şiddetin, sıklıkla tekrarlayan belli bir döngüsü vardır. Bu döngü, şiddete maruz kalan kişi yasadığı şiddete karsı koymadığı sürece yoğunlaşarak devam etmektedir.

Başlangıçta küçük konular bile problem olur, çeşitli bahanelerle ortaya çıkan her bir olay sonrasında öfke artar ve gerginlik gittikçe tırmanır. Bu aşamada şiddete maruz kalan kişi, eşinin gergin olduğunun farkındadır ancak öfkesini görmezden gelir,  durumu kontrol edebileceğini ve kontrol etmesi gerektiğini hisseder, eşinin patlamasını engellemek için kendini hep geri çeker. Durumun daha da kötüleşmesini engellemek için eşini sinirlendirmemeye, isteklerini yerine getirmeye çalışır. Bu uysal tavır, şiddeti uygulayan kişiye güçlü ve istediği şekilde davranmaya hakkı olduğunu düşündürür. Zaman geçtikçe şiddete maruz kalan kişi tam tersine eşini yatıştırmaktan vazgeçer, öfkesini kontrol etmeye çalışmaz. Şiddet uygulayıcı bu değişikliği hisseder ve şiddet davranışı ortaya çıkana kadar kızgınlığını devam ettirir. Gerginlik artar, kızgınlık, suçlama, tartışma ve kavga meydana gelir. Bu dönem birkaç gün veya birkaç yıl sürebilir.

Sonraki aşamada şiddet uygulayan kişi öfkesini kontrol edemez, genellikle eşini yaralamak istemez, sadece ona “dersini vermek” ister. Bu çoğunlukla birkaç saat süren en kısa aşamadır, hemen sonrasında patlama yaşanır ve şiddet olayı gerçekleşir. Bu aşama sonunda şiddete maruz kalan kişi çoğunlukla durumunun ciddiyetini görmezden gelir, kendini korumaya ve eşini sakinleştirmeye çalışır. Şiddet uygulayıcı yaptıklarına bahaneler bulur.

Balayı aşamasında ise bir suskunluk söz konusudur, utanç ve pişmanlık duyguları ağır basar, şiddet uygulayan kişi özür diler ve yaptıklarını telafi etmeye çalışır, kendini kontrol edeceğine inanır, asla tekrarlamayacağını söyler. Eşini ve eşine destek olan herkesi ikna eder, sadık eşi oynar ve eşinin üstüne düşer, hediyeler alır, eşinin daha önce umursamadığı isteklerini gerçekleştirir. Bu dönem şiddete maruz kalan kişinin hem fiziksel hem de duygusal olarak zayıf olduğu, ilgi ve şefkate gereksinim duyduğu bir dönemdir. Eşinin bu dönemdeki yakın ilgisi her şeyin düzeleceğine inanmasını sağlar, hatta şiddeti kendi yetersizliklerinin bir sonucu olarak görür. Eşinin şiddetin sorumlusu olduğu fikri kaybolmuştur, eşini bağışlar. Bu aşama da çok uzun sürmez. Aynı davranış örüntüsü ilk fırsatta yeniden ortaya çıkar.

Bu döngü, birçok kadının kendilerine şiddet uygulayan erkeklerle yaşamaya neden devam ettiğini açıklamaktadır. Kadın, eşinin değişeceğine ve bunun gerçekten son olduğuna inanmak istemektedir.